Geschiedenis KVC Ardooie 1928-1978
Het begon allemaal in 1928 rond één van de tafeltjes van herberg 'Den Arend' bij de familie Cloet. Reeds weken hadden zij het er tussen pot en pint over gehad. Wie er het eerst over begon, valt zoals altijd in die omstandigheden moeilijk uit te maken, maar met één zaak waren zij het gloeiend eens : "Er moet in Ardooie een voetbalclub worden opgericht."
Onder stimulans van Jozef Debusschere werd een bestuur samengesteld.
Dokter Georges Baert werd als voorzitter verkozen, Jozef Debusschere werd de eerste ondervoorzitter, Georges Declerck tweede. Secretaris van de club werd Julien Degheldere. Andere stichters-bestuursleden waren: Cloet Albriek, Gerard en Rafaël Declercq, Depickere Alfons, Eeckhout Theodiel, en Floris Eggermont.
Van bij aanvang richtte Arsène Priem een supportersclub op in lokaal 'Café De Karper'.
De eerste ploeg die in vierde provinciale aantrad.
Naast de bestuursleden Jozef Debusschere en Declerck Georges (links)
en Theodiel Eeckhout (rechts) herkent men v.l.n.r.:
Six Gerard, Malcorps Jacques, Debusschere Maurice, Bourgeois André (boven)
Eggermont Floris, Priem Marcel, Desmet Gerard, Vereecke Jozef en Bourgeois Gérard (onder)
'Callewaerts Mote' werd het eerste terrein. "De ene keer was er geld voor de huur, de andere keer niet," getuigt huurder André Callewaert in zijn zetel. "Buiten het seizoen mocht men er niet spelen, maar tijdens de slechte sociale tijden van de jaren 1928-30 joeg men er de koeien van het plein om te kunnen voetballen.
We hebben er echter wel veel pret beleefd."
"In 1928 sloot ik aan bij de KBVB als lid van VC Ardoye Sport, " vertelt Maurice Vandenhende, jarenlang doelman van de fanionploeg. "Na enkele wedstrijden in de tweede ploeg die slechts enkele vriendschappelijke wedstrijden speelde, nam ik de plaats in van Maurice Debusschere. Vader Alfons wist nog steeds niet dat ik voetbalde, want hij had me het voetballen verboden. Tijdens de week vóór mijn derde wedstrijd had men echter geluk gewenst met mijn wedstrijd de zondag voordien. Het was in Wingene. Plots, kort voor de rust zag ik hem toekomen. De schrik sloeg me aan het hart. Tijdens de rust kon ik hem gelukkig ontwijken en stuurde ik er enkele bestuursleden op af. Ik speelde er een reuze tweede helft en na de wedstrijd droeg men mij juichend op de schouders. Plots keek ik vader recht in de ogen. Er blonken tranen van geluk in zijn ogen. Het werd de mooiste dag van mijn voetballoopbaan. Hij was voor de voetbalsport gewonnen en werd op slag mijn trouwste supporter en helper van de ploeg. Ook toen ging het er soms hard aan toe. Schouder-, vinger- en ribbreuken, naast gekloofde wenkbrauwen en zelfs zes weken ziekenhuis, konden echeter mijn liefde voor de voetbalsport niet beletten.
Fanion 1933 - 34 met titularis Maurice Vandenhende in het doel.
Op 23 mei 1928 sloot V.C. Ardoye Sport aan bij de Koninklijke Belgische Voetbalbond, onder het stamnummer 1199."Ik kwam er slechts bij in december 1928" weet gesprekspartner en tweede secretaris van de club Oscar Bécuwe te vertellen. "Zoals in elke vereniging berustte de werking hoofdzakkelijk op de schouders van enkele voortrekkers. Ik had dan iook de meeste steun aan Jozef Debusschere, Georges Declerck en Floris Eggermont. Ook speler-bestuurslid Gerard Desmet droeg veelal zijn steentje bij. In 1932 kwam daar ook nog Cyriel Decaestecker bij en later nog Julien Devos." "Er werd gewerkt ; zonder geld en zonder schulden; Geld schooien, steunkaarten verkopen en bals houden, was dan ook jaarlijkse kost. Wel werd de club bevoordeeld door de morele en materiële steun van enkele werkgevers-bestuursleden. Zo konden spelers van wijkclubs aan werk geraken en sloten aan. Er was een goede geest en dat vooral vanwege de grote onbaatzuchtigheid van de spelers. Ook op sportief vlak verging het de club goed. Van vierde provenciale steeg men naar derde en na het seizoen 1938-39 zelfs naar tweede.
Bij thuiswedstrijden waren en meestal 500 à 600 toeschouwers.
Fanion Ardooie net voor de oorlogsjaren.
Met mei 1940 viel echter alles stil. De oorlog drukte ook zijn stempel op de sport.
Rond de jaren 34 - 35 kwamen de gebroeders Cuvelier met hun club 'De Veldknappers"
van Kruipendaerde. Ze sloten aan bij de toenmalige Vlaamse Voetbalbond en later
op 13 oktober 1944 bij de KBVB onder de naam Ardos Ardooie, stamnummer 4142.
Fanion 1956 57 met voorzitter Maurice Callens en trainer Julien Corteville.
"Bij deze club speelde ik enkele jaren en werd er later bestuurslid" vertelt ex-voorzitter
Maurice Callens. "Gedurende de oorlogsjaren begon ook een derde club - meestal vluchtelingen - te voetballen op het terrein Remi Cuyle met als lokaal ' De Gapaard'. Zij sloten aan bij het Katholiek Sportverbond onder de naam "Den Eendracht". Na de oorlog in 1945 fusioneerden deze beide ploegen met V.C. Ardoye Sport en zo ontstand het huidige V.C. Ardooie waar ik meer dan 20 jaar bestuurslid van was"
Fanion 1945 - 46
Beloften 1953 - 54: Kampioen en 29 opeenvolgende wedstrijden zonder nederlaag.
Fanion 1953 - 54: met trainer Jozef Vandenabeele
Het toenmalig bestuur van de supportersclub met de voorzitter Arsène Priem (helemaal links)
Omwisselen van trofeeën
1963 - 1964 VC Ardooie kampioen in 4de provenciale
Gelukwensen door de toenmalige Burgemeester Sercu.
De kampioenen 1963 - 1964
1964 - 1965 VC Ardooie kampioen in 3de provenciale
De kampioenen voor het supporterslokaal 'De Karper' van José Priem
waar ook heel wat oude foto's en talrijke gegevens gevonden werden
Reeds 50 jaar lang hebben de supporters er hun lokaal.
De ploeg die de poort naar 2de provinciale inbeukte.
Fanion 1966 - 67 met trainer Lewille.
Elke vereniging heeft nood aan mensen die paraat staan om het wel en het wee ervan
naar tijd en omstandigheden te behartigen. Naast de reeds eerder vermelde bestuursleden of functionarissen zijn er nog heel wat die door hun onbaatzuchtige medewerking de club na de fusie hielpen in stand houden: Cuvelier Maurice, Steen Georges, Duynslaeger Maurice Deceuninck Cesar, Heytens Ghislain, Deven Robert, Vermeersch Andre, Meirhaeghe Arnold, Vanhecke Godfried, Decavele Medard, Godderis Gerard, Steen Frans, Casteleyn Roger, Demeulenaaere Roger, Demuynck Andre, Sercy Hilaire, Deluyker Leonard, Moeykens Willy, Verhaeghe Roger, enz. enz. enz.
VC Ardooie kende in haar bestaan vette en magere jaren. Jaren naeen waren ze arm aan
lokale spelers en zochten hulp bij burenploegen, door aankoop of meestal door ruiling.
Veelal was het en succes, soms ook wel eens een grote ontgoocheling. Succesvole jaren
kende men onder speler-trainer Joël Hoste, die met een jonge lokale ploeg, geschraagd
door enkele oudere voetbalatten, in 2 jaar tijd van 4de naar 2de provenciale wist te promoveren.
